The First Message
Lorem ipsum dolor sit amet, autem
consectetuer adipiscing elit, sed
diam nonummy nibh euismod iusto
tincidunt ut laoreet dolore magna
aliquam erat volutpat. Ut wisi enim
ad minim veniam, quis nostrud facer
exerci tation ullamcorper suscipit
lobortis nisl ut aliquip ex ea delenit
commodo consequat.
The Second Message
Duis autem vel eum iriure dolor in
hendrerit in vulputate velit esse et
molestie consequat, vel illum dolore
eu feugiat nulla facilisis at vero et
accumsan et iusto odio dignissim qui
blandit praesent luptatum zzril cum
delenit augue duis dolore te feugait
nulla facilisi. Lorem ipsum dolor sit
sed diam nonummy nibh euismod.
The Third Message
Tincidunt ut laoreet dolore magna
aliquam erat volutpat. Ut wisi enim
ad minim veniam, quis nostrud cum
exerci tation ullamcorper suscipit
lobortis nisl ut aliquip ex ea tempor
commodo consequat. Duis autem vel
eum iriure dolor in hendrerit in duis
vulputate velit esse molestie dolore.
Włochy. Italia. Kraj wielu regionów, przez lata rozbity na niezależne księstwa i republiki, kraj z ogromnym zróżnicowaniem w nożach tradycyjnych – i tych do użytku codziennego i tych przeznaczonych do walki. Z racji ograniczeń w możliwościach noszenia białej broni rozwijano rzemieślniczą produkcję noży. Stało to się w okresie słabej wymiany towarów pomiędzy regionami wynikającej z politycznej fragmentacji Włoch. Wiele wzorów jest wspólnych dla całego obszaru Włoch. Każdy region tworzył też własne wzory i wariacje istniejących modeli są też noże specyficzne dla danego regionu bądź wspólne dla sąsiednich. Wiele regionów (Sycylia, Kampania, Lazio, Kalabria) stworzyło też własny, unikalny i charakterystyczny dla regionu system walki nożem.
W formach noży widać głównie wpływy hiszpańskie (Neapol, Kalabria, Sycylia) i francuskie ale oczywiście dominują rodzime formy wypracowane przez pokolenia miejscowych rzemieślników.
Nóż we włoskiej kulturze ma miejsce niezwykłe – stając się niekiedy symbolem stylu życia (Coltello Romano), wyrazem niezależności, odwagi, brawury. Bywał też drogim prezentem (Coltello d’Amore) którym obdarowywali się kochankowie. Klingi zdobione napisami („Non ti fidar di me se il cuor ti manca”) świadczyły o charakterze właściciela. Nóż był nie tylko zwyczajnym narzędziem pracy, stał się również ważnym elementem świata przestępczego, mrocznym towarzyszem zbrodni, krwawym uczestnikiem nielegalnych interesów. Oczywiście w tych wszystkich bezecnych uczynkach nóż był tylko narzędziem w rękach ludzi z mrokiem w duszy. Powodowało to interwencje państwa, które chcąc zapewnić bezpieczeństwo swoim obywatelom wymyślało coraz to nowe i absurdalne ograniczenia nie zmniejszając wcale ilości zbrodni (jak się okazuje nie jest to wymysł naszych czasów). Do tej pory klingi sztyletowate w kształcie i z krawędzią tnącą po obydwu stronach wymagają specjalnego zezwolenia.
Ciekawym doświadczeniem jest wizyta w Museo di Antropologia Criminale w Turynie gdzie dziesiątki noży w gablotach są skazane na wieczny areszt za czyny ich właścicieli.
Największe centrum produkcyjne Włoch to Maniago (tradycje sięgają XV w.), niestety nie wytwarza się tam praktycznie wzorów historycznych. Firmy z Maniago jak Fox, Lion Steel, Maserin, Viper(Tecnocut) są znane praktycznie na całym świecie. Tradycjami XV-wiecznymi może także pochwalić się Scarperia (Fi) w której w dalszym ciągu oprócz noży nowoczesnych produkuje się piękne noże historyczne. Ważne miejsca na nożowej mapie Włoch to także Campobasso i Frosolone. Targi noży przyciągają rzesze miłośników w całych Włoszech. Jest wiele lokalnych imprez a największe targi w Mediolanie gromadzą twórców i kolekcjonerów z całego świata.
W formach noży widać głównie wpływy hiszpańskie (Neapol, Kalabria, Sycylia) i francuskie ale oczywiście dominują rodzime formy wypracowane przez pokolenia miejscowych rzemieślników.
Nóż we włoskiej kulturze ma miejsce niezwykłe – stając się niekiedy symbolem stylu życia (Coltello Romano), wyrazem niezależności, odwagi, brawury. Bywał też drogim prezentem (Coltello d’Amore) którym obdarowywali się kochankowie. Klingi zdobione napisami („Non ti fidar di me se il cuor ti manca”) świadczyły o charakterze właściciela. Nóż był nie tylko zwyczajnym narzędziem pracy, stał się również ważnym elementem świata przestępczego, mrocznym towarzyszem zbrodni, krwawym uczestnikiem nielegalnych interesów. Oczywiście w tych wszystkich bezecnych uczynkach nóż był tylko narzędziem w rękach ludzi z mrokiem w duszy. Powodowało to interwencje państwa, które chcąc zapewnić bezpieczeństwo swoim obywatelom wymyślało coraz to nowe i absurdalne ograniczenia nie zmniejszając wcale ilości zbrodni (jak się okazuje nie jest to wymysł naszych czasów). Do tej pory klingi sztyletowate w kształcie i z krawędzią tnącą po obydwu stronach wymagają specjalnego zezwolenia.
Ciekawym doświadczeniem jest wizyta w Museo di Antropologia Criminale w Turynie gdzie dziesiątki noży w gablotach są skazane na wieczny areszt za czyny ich właścicieli.
Największe centrum produkcyjne Włoch to Maniago (tradycje sięgają XV w.), niestety nie wytwarza się tam praktycznie wzorów historycznych. Firmy z Maniago jak Fox, Lion Steel, Maserin, Viper(Tecnocut) są znane praktycznie na całym świecie. Tradycjami XV-wiecznymi może także pochwalić się Scarperia (Fi) w której w dalszym ciągu oprócz noży nowoczesnych produkuje się piękne noże historyczne. Ważne miejsca na nożowej mapie Włoch to także Campobasso i Frosolone. Targi noży przyciągają rzesze miłośników w całych Włoszech. Jest wiele lokalnych imprez a największe targi w Mediolanie gromadzą twórców i kolekcjonerów z całego świata.
